Mahmoed (Mahmnd Darwis), Palestijns dichter en publicist, *1942 al-Birwah (bij Akko). Darwisj, waarschijnlijk de bekendste dichter van Palestijnse verzetspoëzie, vluchtte in de ArabischIsraëlische Oorlog van 1948 naar Libanon.
Twee jaar later keerde hij terug en bleef tot begin 1971 in Haifa, waar hij o.a. medewerker was van de communistische krant al-Ittihaad (De Unien van het litteraire tijdschrift al-Fadjr (De Dageraad) van de Mapam. In zijn gedichten geeft Darwisj uiting aan het tragische lot van de Palestijnen in Israël, waarbij zeer vaak een opstandige en uitdagende toon doorklinkt. In febr. 1971 verliet Darwisj Israël andermaal, om eerst in Cairo en later in Beiroet en Damascus te gaan wonen. Sinds 1972 is hij o.a. mederedacteur van het tijdschrift Sjoeöen Filastinijja (Palestijnse Zaken).
Werken: poëzie: Asafierbila adjniha (1960; Vogels zonder vleugels), Auraak alzaitoen (1964; Olijfbladeren), Aasjik min Filastien (1966; Een minnaar uit Palestina), Jaumijjaat djarh Filastini (1969; Dagboek van een Palestijnse wond), al-Asafier tamoet fi-l-Djaliel (1970; De vogels sterven in Galilea), Moehawala rakam 7 (1974; Poging nummer 7).
