Rubén, eigenlijk: F.R.Garcia Sarmiento, Nicaraguaans dichter, *18.1.1867 Metapa, ♱6.2. 1916 León. Dario, die al op jeugdige leeftijd poëzie schreef, is ambassadeur, consul en journalist geweest.
Hij was de stuwende kracht van het modernismo, dat hij stimuleerde door het vormen van dichtersgroepen en het uitgeven van tijdschriften. In de technisch virtuoze en sterk vernieuwde poëzie van Darío staat één thema centraal: de erotiek. Dario vocht in zijn poëzie een conflict uit met de hem bijgebrachte, streng anti-erotische moraal. In de beginperiode is zijn poëzie sterk hedonistisch. Hij zoekt naar perioden uit de geschiedenis waarin erotiek normaal is. Zo laat hij zich in Prosas profanas y otros poemas inspireren door de rococotijd en de Griekse mythologie.
In zijn volgende bundel Cantos de vida y esperanza is Darío ingetogener geworden. In de laatste fase van zijn poëzie wordt hij heen en weer geslingerd tussen erotiek en geweten. Werken: Prosas profanas y otros poemas (1896), Cantos de vida y esperanza (1905), Poema de otono (1910). Uitgave: Obras completas (1917-20).
Litt. D.Ackel Fiore, R.Dario in search of inspiration (1963); C.D.Watland, Poet-errant, abiography of R.Darío (1965); J.A.Balseiro, Seis estudios sobre R.Darío (1967); J.Loveluck, Diez estudios sobre R. Darío (1967); E.Carilla, Una etapa decisiva de R. Darío (1967); M.Gonzalez-Gerth en G.D.Schade, R.Darío centennial studies (1970).
