m. (-en), ingeheide aaneengesloten wand van damplanken of dampalen (bij zwaardere afmetingen).
Een damwand kan dienst doen als grondkering en voorts bij funderingen om een bouwput te vormen, ofwel als begrenzing van een betonstorting, of tenslotte om het wegspoelen van losse grond onder landhoofden, kademuren e.d. te beletten. Bij sluizen komen aan de fronten en onder de waterkeringen damwanden voor; deze laatste worden als zgn. schermen naast en onder de hoofden doorgetrokken. De bedoeling van deze damwanden is het onder-of achterloops worden van de constructie te voorkomen. Voor de damwanden worden houten, tegenwoordig vooral betonnen of stalen damplanken gebruikt.
