een plantenfamilie die slechts één geslacht (Cycas) omvat en zo uniek van vorm is, dat zij als een orde (Cycadales) en zelfs als een klasse (Cycadineae) en onderafdeling (Cycadospermae) in het plantenrijk beschouwd wordt. De huidige wereldflora is naar verhouding arm aan Cycadaceae, die van het Boven-Carboon tot einde Jura veel rijker vertegenwoordigd waren.
Thans komen alleen nog Cycadaceae op het oostelijk halfrond voor: logge, korte stammen dragen aan de top een aantal veervormige, leerachtige, grote bladeren; in het jonge blad zijn de slippen horlogeveervormig ingerold. Tijdens de bloei ontspruiten uit de top van de stam kleine platte bladeren, die op de ingesneden rand zaadbeginsels dragen (vrouwelijke plant). De mannelijke plant heeft een kegelvormige bloeiwijze: de rond een zijas in spiralen staande lobben dragen aan de onderzijde vele stuif meelzakjes. De top van het zaadbeginsel draagt een vloeistofdruppeltje; dit houdt stuifmeelkorrels vast. Uit de stuifmeelkorrel ontsnappen twee met trilharen vrij rondzwemmende ‘antherozoïden’. Na vier maanden verenigt één zich met de eicel. Alleen bij Zami ceae en Ginkgoaceae komen dergelijke zwemmende stuifmeelkorrelkernen voor.
