[Eng.], methode van onderzoek (lett.; dwarsdoorsnede) in de ontwikkelingspsychologie, die het mogelijk maakt een beeld te krijgen van de psychische ontwikkeling van een kind. Bij cross-sectional onderzoek selecteert de onderzoeker een groep kinderen van dezelfde leeftijd, om zo een beeld te krijgen van de stand van de psychische ontwikkeling in die bepaalde leeftijdsfase . Om iets te kunnen zeggen over het verloop van de ontwikkeling, kan de onderzoeker verschillende groepen van opeenvolgende leeftijden onderzoeken en de gegevens achter elkaar plaatsen.
De methode staat in tegenstelling tot het longitudinaal onderzoek, waarbij één groep gedurende langere tijd wordt gevolgd.
