[Nieuwlat. cranium, schedel; Gr. stenos, nauw], v. (-n), (ook: cranio(syn)ostose), naam voor diverse typen van schedelmisvorming. Craniostenosen zijn een gevolg van een te vroege verbening van de schedelnaden, waardoor bij het jonge kind verdere groei van de schedel onmogelijk wordt.
Afhankelijk van welke schedelbeenderen te vroeg aan elkaar groeien kan een lange smalle schedelvorm, een korte brede schedelvorm of een hoge schedel ontstaan. Als meerdere schedelbeenderen hierbij betrokken zijn, kan de schedel te klein blijven (microcefalie).
De schedelmisvorming kan leiden tot onvoldoende ontwikkeling van de hersenen. Indien de aandoening plaatselijk is kan craniostenose oogklachten of hoofdpijn veroorzaken. Indien de aandoening tijdig wordt herkend, kan door chirurgisch ingrijpen op zeer jeugdige leeftijd groei van de schedel mogelijk worden gemaakt door het aanbrengen van kunstmatige schedelnaden.
