in België het geruchtmakende proces, waarbij op 25.8.1860 door de rechtbank te Bergen de Vlamingen Jan Coucke en Pieter Goethals, resp. groentehandelaar en stratemaker, wegens medeplichtigheid aan een roofmoord ter dood werden veroordeeld. Een jaar na hun onthoofding werd de hoofdschuldige in deze moordzaak ontdekt.
De Vlaamsgezinden veronderstelden, dat een gerechtelijke dwaling het leven had gekost aan twee Vlamingen van wie men zei dat ze in een voor hen onverstaanbare taal waren veroordeeld en dus ook hun verdediging niet hadden kunnen voordragen. Een publikatie uit 1971 betoogt, dat ze te zwaar werden gestraft, en hecht enig belang aan taalverwarring tijdens het proces. Aan de schuld van Coucke en Goethals valt echter niet te twijfelen; bovendien was een kundige tolk aanwezig. De agitatie die rond het proces werd opgewekt, was desondanks belangrijk: zij lag mede ten grondslag aan de goedkeuring van de eerste taalwet op het gerecht (1873).
LITT. H.Bossier, De zaak Coucke en Goethals (in: Nieuw Vlaams Tijdschr. IV, 1950); E. Laurent, Coucke et Goethals sont-ils innocents? (1971).
