Italiaans toneelschrijver, *20.1.1830 Rome, ♱30.8.1881 Livorno. Na zijn eerste neoromantische drama’s.
Puskin (1869), Beethoven (1870), Sordello (1872), ging hij tot het Franse naturalisme (verismo) over. Hij schreef historische versdrama’s die vooral wegens de toneeltechnische en de geslaagde dialogen veelvuldig werden opgevoerd. Werken: Mario e i Cimbri (1862), Nerone (1871; zijn beste stuk), Piauto e il suo secolo (1874), Messalina (1875), Cleopatra (1876; met muziek van L.Mancinelli), Giuliano l’Apostata (1876).
Litt. G.Monaco, P.Cossa (1932).
