v. (-ën), ben. voor elke theorie die uitgaat van de idee dat het menselijk gedrag in belangrijke mate bepaald wordt door de omgeving. Contexttheorieën keren zich vaak tegen meer biologisch georiënteerde opvattingen, maar in een aantal gevallen worden interactiemodellen gehanteerd, d.w.z. dat zowel omgeving en aanleg als werkzaam erkend worden.
Gegevens uit de culturele antropologie hebben sterk bijgedragen tot de ontwikkeling van context-theoretische opvattingen.Maatschappelijke invloeden hebben diepgaande consequenties voor persoonlijkheidskenmerken, zoals autonomie, dominantie, agressie en seksuele identiteit. Inzicht in de wijze waarop zo essentiële gedragskenmerken door de omgeving bepaald worden, maakt het mogelijk preventief in te grijpen in de ontwikkeling van het gedrag.
