o., elektronisch plaatsbepalingssysteem ten behoeve van de scheepvaart, waarbij de plaatsbepaling geschiedt door het tellen van tekens die door het consolbaken worden uitgezonden.
Het consolbaken zendt via zijn op een ca. 5 km lange, rechte lijn gelegen antennes sectorsgewijs gedurende perioden van onderling gelijke tijdsduur punten dan wel strepen uit. Naast elke puntensector ligt een strepensector. Op de grens van twee sectoren worden zowel punten als strepen gehoord, die samen één lange fluittoon vormen (overgangssignaal). De navigator aan boord kan aan de hand van het aantal punten of strepen, dat hij telt vóór hij het overgangssignaal hoort, opmaken op welke zgn. consollijn, op een speciale consolkaart aangebracht, zijn schip zich bevindt. Om de plaats van het schip te bepalen, dient nog een tweede consollijn te worden gevonden of, indien mogelijk, een optische peiling of een radiopeiling te worden opgenomen. Het schip bevindt zich dan op het snijpunt van de ene consollijn met de andere, of op dat van een consollijn met de radiopeilingslijn of de optische peilingslijn.
Het voordeel van het overigens aan bepaalde beperkingen onderhevige consolsysteem boven andere elektronische plaatsbepalingssystemen is, dat het ook met een gewoon omroepontvangsttoestel kan worden opgevangen. De reikwijdte is ca. 2500 km.
