Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 27-07-2019

Conductometrie

betekenis & definitie

v., een titratiemethode.

In de conductometrie wordt het verloop van een titratiereactie (titratie) bepaald door meting van het elektrische geleidingsvermogen van de oplossing. Het geleidingsvermogen hangt af van het aantal ionen in de oplossing en van hun beweeglijkheid, waarbij de waterstof(H+) en hydroxylionen (OH-) de grootste beweeglijkheid bezitten. B.v. bij de neutralisatie van waterstofchloride (HCl) door natriumhydroxide (NaOH) heeft het geleidingsvermogen een minimum wanneer er geen H+ en OH-ionen in de oplossing voorkomen, dus wanneer het equivalentiepunt, waarbij enkel Na+ en Cl-ionen voorkomen, bereikt is.

< >