bn., verwisselend; commutatieve overeenkomst, die een wederkerigheid van bij voorbaat vaststaande verplichtingen inhoudt.
In de wiskunde heet een toevoeging, waarbij aan een verzameling paren van objecten (a, b) een object c is toegevoegd, commutatief (of verwisselbaar) als aan het paar (a, b) steeds hetzelfde object is toegevoegd als aan het paar (b, a). Indien b.v. de verzameling van paren bestaat uit alle paren (a, b) van gehele getallen en voegt men aan ieder van deze paren de som a + b toe, dan is deze toevoeging commutatief, want a + b = b + a. Men zegt derhalve, dat de optelling van gehele getallen commutatief is. Ook de vermenigvuldiging van gehele (of andere) getallen is commutatief, want a x b = b x a.
Indien men echter aan het paar (a, b) het verschil a-b toevoegt, dan heeft men een niet-commutatieve toevoeging, daar a-b (behalve als a = b) niet gelijk is aan b -a. Ook de produktvorming van -permutaties is niet commutatief.
