Abraham Eleazar van, Ned. dichter, *13. 10.1858 Rotterdam, ♱13.11.1933 Heemstede; uit een joods gezin. Hij werd opgeleid voor de handel, was enige tijd directeur van een confectiefabriek.
Hij voelde zich al vroeg tot het socialisme en het zionisme aangetrokken. Een kosmische liefde voor de natuur en de mensheid en een brandend medelijden met de noden van het proletariaat zijn de meest kenmerkende eigenschappen van zijn jongere poëzie, die vooral bezield werd door het Russische communisme. Werken: Liederen van huisvlijt (1917), Liederen der gemeenschap (1918, 1920, 1922, 3 dln.), Opstandige liederen (1919), God (1930). Uitgave: Bloemlezing door E.Vos-van Collem (1932), door A.Morriën (1955). LITT. A.Donker (in: De Stem, 1932).
