collegia pietatis

betekenis & definitie

[Lat., verenigingen van vroomheid], in de 17e-18e eeuw, vooral in Engeland, Duitsland en Nederland, bijeenkomsten van kleine groepen gelijkgezinden om gezamenlijk de bijbel te lezen en te bidden, later in Nederland ook wel gezelschappen genoemd. Men zocht er de gemeenschap der heiligen, die men in de officiële bijeenkomsten van de kerken niet meer ervaarde. →conventikels, →piëtisme.