Ned. historicus, geb. 13.12.1871 Drachten, overl. 8.10.1945 Leiden. Colenbrander werd in 1897 adjunct-rijksarchivaris aan het Rijksarchief; van 1910-18 was hij directeur van het Bureau voor ’s Rijks Geschiedkundige Publicaties.
In 1918 werd hij hoogleraar te Leiden. Colenbranders belangstelling ging vooral uit naar de periode 1780—1848. Hij verzorgde belangrijke bronnenpublikaties over die periode. Werken: De patriottentijd (3 dln. 1897-99), Gedenkstukken der alg. gesch. van Nederland, 1795-1840 (10 dln. 1905-22; bronnenpublikatie), De Bataafsche Republiek (1908), Schimmelpenninck en koning Lodewijk (1911), Inlijving en opstand (1913), Tien jaren wereldgesch. 1905—15 (2 dln. 1915), Historie en leven (4 dln. 1915-20), Koloniale gesch. (3 dln. 1925-26), Vestiging van het koninkrijk, 1813-15 (1927), Willem I, koning der Nederlanden (2 dln. 1931-35), De afscheiding van België (1936), Willem II, koning der Nederlanden (1938).LITT. P.Geyl, Staaltjes van détailkritiek op Colenbranders ‘Patriottentijd’ (in: Studies en Strijdschriften, 1958).