[→Gr. axia, waarde], v., maat voor de prikkelbaarheid voor gelijkstroomprikkels van spieren zenuwweefsel.
(e)Chronaxie wordt genoemd de minimumtijd die nodig is om een prikkel met tweemaal de sterkte van de reobase een effect te doen hebben. De reobase is de kleinste werkzame prikkelsterkte. Zowel de chronaxie als de reobase zijn constanten die alleen nog afhangen van het type weefsel. Spieren of spierbundels die zich tegelijkertijd samentrekken om dezelfde beweging uit te voeren, vertonen een gelijkwaardige chronaxie. Zij zijn isochroon. De begrippen chronaxie en reobase zijn in het begin van de 20e eeuw opgesteld door de Franse fysioloog L. Lapicque.
