Italiaanse plaats in de prov. Siena ten zuidwesten van het Trasimeense Meer; 8700 inw.
Spoorwegknooppunt. De plaats bezit een Etrurisch museum en een Dom met kostbare koorboeken uit het klooster Monte Oliveto Maggiore (15e eeuw).Het oude Clusium (Lat.; Etrurisch: Clevsin, Camars) beleefde zijn grootste bloei tussen de 6e-4e eeuw v.C. en bedreigde in de 6e eeuw v.C. zelfs Rome (➝Porsenna). De stad leefde hoofdzakelijk van de landbouw. Ten noorden van de stad bevinden zich graven uit de ➝Villanovacultuur. Tot in de 6e eeuw v.C. verbrandde men de doden; de as werd bewaard in asurnen, waarvan het deksel de vorm heeft van een mensenhoofd (➝canope). De schilderkunst kwam in het begin van de 5e eeuw v.C. tot bloei. De beschilderde grafkamers vertonen dezelfde onderwerpen als die in ➝Tarquinia en zijn in dezelfde stijl.
Vanaf de 3e eeuw v.C. werden veel sarcofagen en asurnen geproduceerd. Op het deksel van de sarcofagen ligt het beeld van de dode alsof hij aan tafel aanligt, met in zijn rechterhand een geheven wijnschaal (patera). litt . L.Banti, The Etruscan cities and their culture (1973); M.Torelli, Die Stadte der Etrusker (1972).
