[zie J.Cheyne, Schots arts en W.Stokes, Iers arts], ademhaling waarbij perioden van onrust en diepe ademhaling in fasen van 2-4 minuten afwisselen met perioden van ademstilstand (apnoe), waarbij de patiënt schijnbaar slapend en zeer rustig ligt. Deze vorm van ademhaling wordt, behalve spontaan bij zuigelingen, waargenomen bij verminderde prikkelbaarheid van het ademcentrum, als regel ten gevolge van een verminderde hersendoorbloeding.
Men ziet het bij patiënten met ernstige hartziekten.Therapeutisch gebruikt men aminofylline dat het ademcentrum prikkelt.
