Engels politicus, *16. 10. 1863 Birmingham, ♱16.3.1937 Londen; zoon van Joseph en halfbroer van A.N.Chamberlain. Ghamberlain werd in 1892 voor de Unionistische Partij lid van het Lagerhuis.
In de kabinetten Salisbury en Balfour bezette hij van 1895—1906 verschillende ministerposten o.a. van Financiën.Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij opnieuw minister van Financiën in Lloyd George’s oorlogskabinet. Zijn aandringen op voortzetting van coalitie met Lloyd George deed hem in zijn partij aan invloed inboeten, zodat het partijleiderschap hem ontging. Als minister van Buitenlandse Zaken in het tweede kabinet-Baldwin (1924—29) bracht hij met Briand en Stresemann de Verdragen van Locarno tot stand; samen met hen ontving hij daarvoor de Nobelprijs voor de vrede.
Chamberlain had eveneens een belangrijk aandeel in het tot stand komen van het Briand-Kellogg Pact. In 1931 was hij nog korte tijd minister van Marine. Werken: Down the years (1935; memoires), Politics from inside (1936).
LITT. C.Petrie, Life and letters of A.Chamberlain (2 dln. 1939-40).
