oceanografische expeditie met het Britse korvet H.M.S. Challenger (dec. 1872—mei 76).
Het initiatief ging uit van sir C.Wyville Thomson na de succesvolle korte expedities met de Lightning en de Porcupine (resp. 1868 en 1869-70).Doel van deze expeditie was vooral het onderzoek naar fauna en levensomstandigheden in de diepte van de oceanen. Hiertoe werd de expeditie met grote zorg uitgerust. Verscheidene geleerden namen onder leiding van Wyville Thomson aan de expeditie deel, o.a. J.Murray (geoloog en bioloog) en J.Y.Buchanan (chemicus en fysicus). Het schip voer over grote delen van de Atlantische en Grote Oceaan en bereikte zelfs de Antarctische ijsbarrière. Gedurende drie en een half jaar werden 110000 km afgelegd en werd een enorm aantal diersoorten en bodemmonsters verzameld.
Ook werden gegevens verkregen over de watertemperatuur nabij de zeebodem, over magnetisme, en werden talrijke diepzeelodingen verricht. De resultaten van de expeditie werden bewerkt en gepubliceerd in Report of the scientific results of the voyage of H. M.S. Challenger (50 dln. 1895).Naast die Challenger-expeditie moet nog vermeld worden de expeditie met het onderzoekingsschip H. M.S. Challenger, 1950—52, waarbij o.a. de toenmalig bekende maximale diepte van de oceaan van 10899 m in de Marianentrog werd ontdekt.
