[Lat. caerimonia, plechtigheid, heilige handeling], v. (-s, -niën),
1. in het algemeen een voorgeschreven, volgens vaste regels geordende plechtigheid;
2. in de r.k. liturgie een rituele handeling, die als zodanig een onderdeel vormt van een liturgische plechtigheid, b.v. de zalving bij het doopsel;
3. beleefdheidsvorm, plichtpleging: veel ceremoniën maken.
Een ceremonie komt voornamelijk voor op religieus gebied. Ceremonies brengen vaak op symbolische wijze bepaalde belangrijke gebeurtenissen in een maatschappij tot uitdrukking, o.a. bij initiatieceremonies waar het hele proces stap voor stap op dramatische wijze wordt verbeeld.
