[Lat.], m. (-riones), ‘hoofdman over honderd’, in het Romeinse leger aanvoerder van een afdeling van 100 man (centurie).
De centuriones vormden de verbindingsschakel tussen legerleiding en soldaten. Zij waren beroepsmilitairen en verdeeld in verschillende klassen, al naar de belangrijkheid van de door hen aangevoerde centurie. Het kenteken van hun rang was een wingerdstaf (vitis), waarmee zij de manschappen drilden.
