[verkleinwoord van het Ital. cavata, uittreksel] v. (-s), korte aria (zonder herhaling), m.n. als slot van een recitatief; lyrisch zangstuk, meer liedachtig dan een aria.
De cavatine is oorspronkelijk een in de 18e eeuw in de opera opkomende vereenvoudiging van de aria, korter, eenvoudiger van vorm en zonder herhaling van zinnen. De cavatine komt ook in instrumentale vorm voor (b.v. de cavatine van Joachim Raff voor viool en piano).
