constructiewijze van een spiegeltelescoop, die in 1672 werd ontworpen door de Franse fysicus G.Cassegrain. Deze opstelling, die in moderne telescopen vaak wordt toegepast, bestaat uit een concave paraboloïde als primaire spiegel en een convexe hyperboloïde als secundaire spiegel.
Het door de secundaire spiegel gereflecteerde licht concentreert zich via een opening in de primaire spiegel in een punt achter de primaire spiegel. zie telescoop.