v., verzekering van het scheepscasco; bij uitbreiding: de verzekering van voertuigen, vliegtuigen en bijzondere constructieobjecten.
In Nederland wordt bij cascoverzekering veelal tevens het toebehoren (tuig, takelage, enz.) verzekerd. De verzekerbare waarde is de waarde van het schip bij de aanvang van de reis. De verzekeraar is niet aansprakelijk in geval van schade door onzeewaardigheid van het schip of bij deviatie. De verzekeraar moet betalen de herstellingskosten van het schip, doorgaans onder aftrek van één derde wegens veronderstelde verbetering van oud tot nieuw (art. 714 vlg. WvK) en voorts de buitengewone onkosten tot het volle bedrag. Geen schade behoeft vergoed te worden onder 1 % van de waarde van het schip.
Indien de reparatiekosten op meer dan driekwart van de waarde van het schip geraamd worden, kan de verzekeraar tot abandonnement besluiten (art. 664 WvK). Ook bij verzekering van motorrijtuigen en vliegtuigen komt het sluiten van casco verzekeringen voor.
In België geeft de wet van 21.8.1879 aan wat verzekerd kan worden, b.v. romp en kiel (eigenlijke cascoverzekering), zeil, uitrusting enz. Noemt de polis alleen het schip en geen details, dan wordt het beschouwd als met toebehoren verzekerd (assurance sur corps).
