v. (-en), een regeling met behulp van een combinatie van twee regelaars waarbij de ingestelde waarde van de eerste regelaar (‘slaaf’) wordt bepaald door de tweede (‘meester’).
De slaaf in de cascaderegeling zorgt voor een eerste snelle en plaatselijke stabilisering van het proces; de meester zorgt voor de uiteindelijke volledige stabilisering, zie procesregeling.
