Giovanni Giacomo Casanova de Seingalt, Italiaans avonturier, *2.4.1725 Venetië, ✝ 4.6.1798 Dux (kasteel in Bohemen). Tijdens zijn opleiding tot geestelijke moest Casanova het seminarie wegens slecht gedrag verlaten.
Sindsdien leidde hij een zwervend bestaan, levend van oplichterij, speculaties en spionage.In Venetië werd hij in 1753 wegens laster veroordeeld tot opsluiting in de met lood gedekte kerker boven het Dogenpaleis. Hij wist hieruit te ontsnappen en vertrok naar Parijs (1758), waar hij schatrijk werd als directeur van een loterij. Op zijn grote Europese reizen kwam hij in contact met vooraanstaande figuren als Frederik de Grote, Voltaire, e.a.
Van 1774—82 was Casanova politiespion in Venetië; hij moest de stad ontvluchten na het publiceren van politieke spotschriften. Van 1785 tot zijn dood leefde Casanova op het Boheemse kasteel Dux, waar hij diende als bibliothecaris. Casanova werd vooral bekend door zijn in het Frans geschreven memoires, die behalve de pikante bijzonderheden van zijn amoureuze avonturen, een uitstekend beeld geven van de maatschappelijke verhoudingen in de 18e eeuw.
Casanova geldt als het symbool van de veroveraar op erotisch gebied. Uitgaven: Mémoires, door J.Leforgue (12 dln. 1826—38), Histoire de ma vie, door A.Hübscher (6 dln. 1960—62; integrale uitg. van de Mémoires).
LITT. J.S.Montgomery, Incredible Casanova (1950); E.Maynial en R.Vèze, Casanova d’après les Mémoires (1952); J.Rives Childs, Casanoviana.
An annotated world bibliogr. (1968).
