Marcel, Frans filmregisseur, *18.8.1909 Parijs. Carné, opgeleid tot schrijnwerker, werd in 1928 assistent-cameraman van Jacques Feyder.
Na de invoering van de geluidsfilm (1930) was hij assistent-regisseur bij René Clair en van 1933-35 bij Feyder.Van 1936-48 schreef Jacques Prévert vrijwel alle filmscenario’s voor Carné. In 1937, bij hun Drôle de drame, traden de decorontwerper Alexander Trauner (*1906) en de componist Maurice Jaubert (1900-40) tot het team toe. Uit deze periode stammen romantisch-pessimistische films, spelend aan de zelfkant van de samenleving (o.a. Quai des brumes, 1938, met Jean Gabin). Volgens Carné zijn de wanhoopsgevoelens van zijn tijdgenoten in zijn films weerspiegeld. Carné’s meest bewonderde film, Les enfants du paradis, in twee delen, met hoofdrolspeelster Arletty (toneelnaam van Léone Bathiat, *1898), speelt zich af in 1840 en 47 in een theaterwijk.
De enige naoorlogse film van Carné en Prévert, Les portes de nuit (1948), had weinig succes. Daarna baarde alleen Les tricheurs (1958), een enigszins moraliserende film over de naoorlogse jeugd, vooral bij de oudere generatie opzien. Carné wordt beschouwd als de meester van het genre réalisme poétique.
Films: Nogent, eldorado du dimanche (1929; documentaire), Jenny, Drôle de drame (1937), Quai des brumes (1938), Hôtel du Nord (1938), Le jour se lève (1939), Les visiteurs du soir (1942), Les enfants du paradis (1945), Les portes de la nuit (1948), La Marie du port (1950), Juliette, ou la clé des songes (1951), Thérèse Raquin (1953), Les tricheurs (1958), Terrain vague (1961).
LITT. J.Queval, M.Carné (1950); R.Chazal, M. Carné (1965).
