Finn, Noors prozaïst, *1.10.1925 Oslo. Carling studeerde psychologie.
Hij is een van de belangrijkste jongere prozaïsten.In de jaren vijftig behandelde hij in korte, symbolische romans het conflict droom-werkelijkheid. Daarna ontwikkelde hij zich in psychologische richting en behandelde hij ethische problemen. Zijn latere romans zijn realistisch; hij schreef ook boeken en essays over maatschappelijke problemen.
Hij werd beïnvloed door F.Kafka. Werken: novellen: Broen (1949, De brug); romans: Kilden og muren (1958, 1965; De bron en de muur; autobiogr.), Desertøren (1956), Kometene (1958; De kometen), Tre romaner frå en annen virkelighet (1969; Drie romans uit een andere werkelijkheid; geschreven 1951—54), Gjesten (1970; De gast), Skip av sten (1971; schip van steen), Resten er taushet. Skisser om døden (1973; De rest is stilte.
Schetsen over de dood); essays, reportages: Blind verden (1962; Blinde wereld), De homofile (1965), Skapende sinn (1970; Scheppende geesten); drama’s: Gitrene (1966; De tralies), Slangen (1969); poëzie: Lys på et ansikt (1969; Licht op een gezicht).
LITT. O.Reinert, Motiv og metode hos F.Carling (in: Vinduet, 1952); E.Beyer, F.Carling (in: Perspektiv, okt. 1953); L.Longum (in: Et speil for oss selv, 1968).
