Ernesto, Nicaraguaans dichter, *1925 Granada. Cardenal, van invloedrijke conservatieve familie, studeerde in Mexico, de VS en Europa.
In 1954 ondernam hij een poging de dictatuur van Somoza omver te werpen, hetgeen mislukte.Vele van zijn vrienden werden gedood maar hij wist te ontsnappen. Hij trok zich terug in een klooster te Gethsemani (Kentucky), waar hij sterk de invloed onderging van de Amerikaanse schrijver Thomas Merton. Hij werd in 1965 priester en leeft sindsdien teruggetrokken in de kloostergemeenschap van Solentiname, een archipel in Nicaragua.
In zijn poëzie zijn drie niet chronologisch af te bakenen thema’s te onderscheiden: sociaal-politieke aanklacht, godsdienst en epiek. De strijdbare, religieus-politieke poëzie van Cardenal, naar hij hoopt voor een ieder begrijpelijk, is sterk ritmisch en maakt gebruik van prozaïsche elementen en collages. Werken: La hora O (1960), Gethsemani, Ky (1960), Epigramas (1961), Salmos (1964; Protest achter prikkeldraad), Oración por Marilyn Monroe y o tros poemas (1965), El estrecho dudoso (1966), Homenaje a los indios americanos (1972), Canto nacional (1973).
