Francis, eigenlijk: François Carcopino-Tusoli, Frans schrijver, *3.7.1886 Nouméa (NieuwCaledonië), ♱26.5.1958 Parijs. Hij had Corsicaanse ouders en woonde sinds 1910 te Parijs.
Carco beschreef koel en objectief, maar met een ondertoon van sympathie, de bohème, demi-monde en onderwereld van Montmartre van vóór de Eerste Wereldoorlog.Werken: romans: Jésus la Caille (1914), L’équipe (1918), L’homme tragué (1922), Rien qu’ une femme (1924), Rue Pigalle (1927), Brumes (1935), La dernière chance (1935), Les hommes en cage (1936), Morsure (1949); poëzie: La bohème et mon coeur (1912), Chansons aigres-douces (1913), Mémoires d’une autre vie (1934); kronieken: Scènes de la vie de Montmartre (1919), Paname (1922), De Montmartre au Quartier Latin (1927); kritieken: Le roman de F. Villon (1926), Verlaine (1939), Utrillo (1956), Mémoires (14 dln. 1934-38).LiTT. A.Négis, F.Carco (1953).
