[Eng.], o., (ook: roet, zwartsel), fijn verdeelde koolstof.
Carbonblack kan op verschillende manieren vervaardigd worden:
1. Channel black-proces (gasroet, gaszwart). Men laat aardgas onvolledig verbranden en het ontstane roet neerslaan op gekoelde stalen balken. Dit proces levert de kleinste deeltjesgrootte. In 1971 was het proces in de VS (de hoofdproducent) bijna geheel verlaten (lage opbrengst: slechts 2 % van de koolstof slaat neer; grote luchtvervuiling).
2. Furnace black-proces (ovenroet). Een zware aromatische koolwaterstof olie (b.v. het residu van katalytisch kraken, de extracten daarvan, of antraceenolie uit steenkoolteer) wordt verstoven in de wervelende massa van verbrandingsprodukten van een hulpbrandstof (meestal gas) die met lucht wordt verbrand. Hoe groter de turbulentie is des te fijner zijn de deeltjes. De procesopbrengst is 30-40 % van de ‘toegevoerde’ koolstof. Het carbonblack wordt geleverd als poeder, pillen of pasta. Eigenschappen: volumieke massa 1800—2100 kg/m3, kookpunt 4200 °C, onoplosbaar in alle oplosmiddelen, brandgevaar indien fijn verdeeld in de lucht aanwezig (stofexplosie). Toepassing: in het algemeen voor het slijtvast
maken van rubber (ook synthetisch) b.v. in autobanden, rubbervloeren en schoenzolen; verder in drukinkt; carbonpapier; schrijfmachinelint; pigment in verf; als condensatie kiemen bij het regen maken; elektrisch geleidingsmateriaal.
3. Thermal black-proces (pyrogeenzwart). Het roet ontstaat door het thermisch kraken van koolwaterstoffen (b.v. zware aardoliekraakprodukten of teeroliën; roetolie). Dit proces levert de grootste opbrengst, maar ook de grofste deeltjes. Toepassing: als pigment.
LITT. J.B.Donnet en A.Voet, Carbon black 76).
