[Ital., gril; Fr.: caprice], o. (-’s), instrumentaal muziekstuk zonder vast schema.
Het capriccio, was aan het begin van de 17e eeuw een fugatisch instrumentaal stuk, dat ook ricercar en fantasia werd genoemd. Het ontwikkelde zich tot een vrije vorm, met dikwijls onverwachte, grillige wendingen die veel gelijkenis vertoont met het scherzo. In deze latere vorm zijn capriccio’s dikwijls virtuoos van karakter, b.v. de capriccio’s voor soloviool van N.Paganini.
