sir Henry, Engels politicus, *7.9.1836 Kelvinside (Schotland), †22.4.1908 Londen. Campbell-Bannerman was van 1868-1906 lid van het Lagerhuis en vanaf 1898 leider van de liberale partij.
Hij bekleedde een aantal ministersposten in liberale kabinetten (Gladstone, Rosebery).In 1905 vormde Campbell-Bannerman een liberaal kabinet. Hij streefde naar een Brits wereldrijk in de vorm van een federatie van dominions, maar was voorstander van het verlenen van autonomie aan Ierland. Hij verzette zich tegen de annexatiepolitiek ten opzichte van Zuid-Afrika, die een deel van zijn partij voerde.
In 1907 verleende hij Zuid-Afrika zelfbestuur. Campbell-Bannerman steunde de Franse politiek in Marokko (Conferentie van Algeciras, 1906) en sloot in 1907 een Engels-Russische conventie (zie Entente cordiale). Kort vóór zijn dood trad hij af.
In de binnenlandse politiek verzette hij zich tegen de macht van het Hogerhuis, een strijd die na zijn dood door zijn partij werd gewonnen. Hij ontwierp talrijke sociale wetten, o.a. met betrekking tot de uitbreiding van het stakingsrecht.
LITT. A. Spender, The life of sir H. Campbell-Bannerman (2 dln. 1923); J. Wilson, A life of sir H. Campbell-Bannerman (1973).
