Carlos, Argentijns volkenrechtsgeleerde en diplomaat, *26.2.1824 Buenos Aires, qq17.3.1906 Parijs. Na zijn land te Berlijn, Washington, Londen en Parijs vertegenwoordigd te hebben, vestigde hij zich blijvend in Parijs.
Hij bepleitte dat diplomatieke bescherming van persoon of goed van een onderdaan pas dan door een staat moet worden verleend, indien de eerste alle lokale rechtsmiddelen die hem in het vreemde land ter beschikking staan heeft uitgeput.Verder stelde hij naar aanleiding van een in Zuid-Amerika veelvuldig voorkomende praktijkkwestie, dat een staat niet aansprakelijk kan worden gesteld voor schade, die door vreemdelingen in burgeroorlogen wordt geleden. Dit gaf de stoot tot de opstelling van de zgn. Calvo-clausule.
Werken: Anales históricos de la revolución de la América Latina (5 dln. 1864-67), Derecho internacional teórico y práctico de Europa y América (1868).
