Guillaume, Frans humanist en taalkundige, *26.1.1467 Parijs, ♱20.8.1540 Parijs. Hij was bevriend met de humanisten Erasmus, Thomas More en Vives.
Hij was een veelzijdig geleerde en de knapste graecus van zijn tijd; hij deed in Frankrijk de studie van het Grieks herleven. Op aandringen van Budé stichtte koning Frans I de Institution des lecteurs royaux (1530), het latere Collége de France.
Budé publiceerde o.m. Latijnse vertalingen van Ploutarchos, Adnotationes in Pandectas (1508) over het Romeinse recht, De asse (1514) over het Romeinse muntwezen, belangrijke Commentarii linguae graecae (1529), en een pamflet De philologia (1530), een pleidooi voor de klassieke filologie in de vorm van een dialoog tussen Frans I en hemzelf; in zijn De transitu hellenismi ad christianismum (1529) verdedigde hij de Griekse filosofie als een voorschool voor het christendom; in zijn verhandeling De l’institution du prince (1516, gedrukt 1547) bepleitte hij de noodzaak van een humanistische opvoeding, ook voor de koning.
Budé beïnvloedde o.m. François Rabelais.
LITT. J.Plattard, G.Budé et les origines de l’humanisme français (1923); J.Bohatec, Budé und Calvin ; M.M.de la Garanderie, La correspondance d’Erasme et de Budé (1967); D.O.MacNeil, G. Budé and humanism in the reign of Francis I (1975).
