[Lat. Gr. bous, rund, kranion, schedel], o. (-s, -nia), in de beeldende kunst ornament met runderkoppen.
Het bucranium vormt een decoratief element, meestal uitgevoerd in reliëf, bestaande uit een runderkop van voren gezien, waarvan aan de horens aan weerskanten guirlandes of linten, soms gecombineerd, hangen. Dit motief wordt in verschillende culturen aangetroffen. Het werd het meest toegepast in de klassieke Romeinse architectuur, m. n. op de altaren (zie Ara Pacis; altaren in het Louvre). Dit hangt samen met het gebruik van runderen als offerdieren. Ook in de bouwkunst van de renaissance en barok kwam het motief vaak voor.
LITT. A.E.Napp, Bukranion und Guirlande (1933).
