Figuur uit de Edda en de Nibelungensage. In de oudste Eddaliederen (Sigrdrifumál) is zij verbonden met het schone-slaapstermotief.
De god Odin heeft Brunhilde, daar zij als walkure ongeoorloofd heeft ingegrepen in de menselijke strijd, te slapen gelegd in de vlammenmuur, waaruit zij gewekt wordt door Sigurd (Duits: Siegfried). In de Nibelungensage wordt Siegfried de echtgenoot van Kriemhild, waardoor hij zijn verhouding met Brunhilde moet afbreken; hij staat haar af aan koning Gunther.
In het Nibelungenlied wil Brunhilde zich slechts geven aan de man die haar overwinnen zal; dit is Siegfried in de gedaante van Gunther, die zelf de strijd met haar niet durft op te nemen. Als Brunhilde het bedrog merkt, veroorzaakt zij Siegfrieds dood (in het Nibelungenlied door Hagen daartoe aan te sporen), kan (volgens enkele Eddaliederen) toch niet zonder hem leven en volgt hem vrijwillig in de dood.
