Ned. romanist en politicus, *13.12.1906 Amsterdam; zoon van Hajo Brugmans. Na zijn studie Frans te Amsterdam was hij werkzaam voor de socialistische arbeidersontwikkeling.
Van 1939—45 was hij lid van de Tweede Kamer voor de SD AP. Van 1948-51 was hij hoogleraar Franse letterkunde te Utrecht, van 1950-72 rector van het Europacollege te Brugge, sinds 1973 buitengewoon hoogleraar te Leuven.
Brugmans is een vooraanstaande figuur in de beweging naar Europees federalisme. Werken: Grondslagen van het democratisch-socialisme (1940), Schets van een Europese samenleving (1952), Panorama de la pensée féderaliste (1956), L’Europe prend le large (1961), L’idée européenne (1965; 3e dr. 1970).
