Karl, Duits taalkundige, *16.3.1849 Wiesbaden, ♱29.6.1919 Leipzig. Brugmann was hoogleraar te Leipzig.
Met o.a. Osthoff en Leskien behoorde Brugmann tot de Junggrammatiker, de in het laatste kwart van de 19e eeuw naar voren tredende voornamelijk Duitse linguïsten, die ten aanzien van de klankwetten (een indertijd in de vergelijkende en historische taalwetenschap centrale kwestie) een meer stringent standpunt innamen dan hun voorgangers.
Brugmann was van hen de grootste systematicus. In 1876 verwierf hij zich grote bekendheid door zijn artikel Nasalis sonans in der indogermanischen Grundsprache, waarin hij een nieuwe opvatting gaf van het Indo-europese vocaalsysteem.
Een synthese van de resultaten op het gebied der Indo-europese taalvergelijking in de 19e eeuw bereikt, werd door hem met hulp van de syntacticus Delbrück gepubliceerd: Grundriss der vergleichenden Grammatik der Indogermanischen Sprachen (5 dln. 1886-93, 2e dr. 1897-1916). Met de germanist Streitberg voerde hij gedurende vele jaren de redactie van Indogermanische Forschungen.
