[zie John-Brown], v., een ziekteleer. Het brownianisme gaat ervan uit dat het leven in stand gehouden wordt door uitwendige prikkels.
Gebrek aan deze prikkels leidt tot ziekte.De ernst van de ziekte is evenredig aan het tekort. Browns therapie bestaat dan ook uitsluitend uit het gebruik van stimulerende middelen, m.n. opium en alcohol.
In de romantische geneeskunde in Duitsland (rond 1800) was het brownianisme de voornaamste ziekteleer.
