(zie oBrix), m., (suikerindustrie) empirische eenheid voor de bepaling van de suikerconcentratie in oplossingen.
Van suikeroplossingen wordt de concentratie bepaald met behulp van een areometer (de saccharometer) waarop een schaalverdeling in brixgraden. De huidige schaal is zodanig ontworpen door de Duitse geleerde A.F.V.Brix (1798-1870) dat ineen zuivere oplossing de saccharoconcentratie volgt uit n °Brix ≜ n %. Deze eenheid wordt ook wel algemeen gebruikt voor het aanduiden van de suikerconcentratie indien gemeten met andere instrumenten, b.v. een refractometer.
