Duits dichter, *8 . 9.1778 Ehrenbreitstein, ♱28.7.1842 Aschaffenburg: zoon van een uit Italië afkomstige koopman. Brentano was een van de boeiendste figuren van de Duitse romantiek.
Als student te Jena zoog Brentano de romantische geesteswereld aldaar in zich op, die hij in zijn ‘verwilderde’ roman Godwi oder das steinerne Bild der Mutter (1801) trachtte uit te beelden. Met zijn vriend A.von Arnim gaf hij tussen 1805 08 de verzameling Duitse volksliederen Des Knaben Wunderhorn uit.
Vele gedichten in deze bundels schreef Brentano zelf. Na de vroege dood van zijn vrouw Sophie Mereau begon zijn zwerversbestaan.
Te Berlijn sloot hij vriendschap met Luise Hensel, de dichteres van kinderliedjes. Op haar aandringen keerde hij terug naar het katholicisme.
Aan het ziekbed van de gestigmatiseerde non Katharina Emmerick schreef hij vele religieuze geschriften, die nu nog gelezen worden. Na haar dood vertoefde hij meestentijds te München, rusteloos, zwaarmoedig, gitaar spelend, een door vrienden en onbekenden vereerde gast, in wie nog slechts zelden het geniale naar buiten vonkte.
Zijn Romanzen vom Rosenkranz (1804—11) en zijn onvoltooide Chronik eines fahrenden Schülers (1818) getuigen van zijn liefde voor de middeleeuwen. In de Geschichte vom braven Kasperl und dem schönen Annerl (1817) geeft hij een ontroerend volksverhaal weer.
Zijn Gockel, Hinkel und Gackeleia (1838) behoort uit de tijd vóór Mörike tot de mooiste kunstsprookjes. Zijn gedichten zijn de neerslag van een romantische inborst.
Zijn werk getuigt van de buitengewoon boeiende rijkdom van zijn fantasie.
LITT.J.Adam, C.Brentanos Emmerick-Erlebnis (1955); T.Becker, C.Brentano und die Welt seiner Märchen (1960); H.M.Enzensberger, Brentanos Poetik (1961); R.Ewald, Das Bild der Kinder bei C. Brentano (1965).
