Braakman - in Nederland vm. diepe inham van de Westerschelde, die in 1952 is ingepolderd. Het was de laatste kustinsnijding in Zeeuws-Vlaanderen.
Vanaf de 13e eeuw is de Braakman steeds in omvang toegenomen. Grote stormvloeden, zoals de Sint-Maartensvloed (1377) en de Sint-Elisabethsvloed (1404) deden telkens stukken land verdwijnen.
Sindsdien zijn door bedijkingen vele polders herwonnen: in de 17e en 18e eeuw 38000 ha, in de 19e eeuw 4700 ha, in de 20e eeuw 825 ha. De afsluiting van 1952 diende ter verhoging van de veiligheid en ter verbetering van de waterhuishouding (vermindering van de verzilting).
In de Braakman is een recreatiegebied van 4 km2 geschapen, waarvan de helft uit water bestaat.
