m., bovenste deel van de grond.
De bovengrond onderscheidt zich van de ondergrond waarop hij rust. De grens die men tussen beide legt, bepaalt of met een bovengrond een bouwvoor, een zodelaag, een bewortelde zone, een klei- of zandlaag op veen, een veraarde veenlaag enz. dan wel een donkere humushoudende laag of een Alhorizont (zie horizontcodering) bedoeld wordt. zie bodemaëratie.
