Italiaans stadje, ca. 19000 inw., 4 km ten noorden van Pompeii, aan de voet van de Vesuvius. Hier werden twee Romeinse landhuizen (zie villa) opgegraven die, evenals Pompeii bij de uitbarsting van de vulkaan in 79 verdwenen onder een laag stenen en as.
De grootste villa, die van P.Fannius Synistor, opgegraven in 1900, is bekend om haar vele muurschilderingen, die dateren van ca.35 v.C. De schilderingen zijn van de zgn. tweede stijl, waarin perspectief en illusionisme een grote rol spelen; bekend is het Odysseelandschap (nu in New York) met mythologische voorstellingen van hellenistische oorsprong.
In het cubiculum was het ideale landleven afgebeeld op een geschilderd theaterdecor. De schilderingen zijn alle van de muren gehaald en verspreid geraakt over verscheidene musea: New York (Metropolitan Museum), Napels (Museo Nazionale), Mariemont (België), Amsterdam (Allard Pierson Museum).De andere villa, opgegraven tussen 1894—96, is bekend om de schat die er gevonden is: een groot zilveren servies (waarvan 102 stukken in het Louvre, Parijs), een duizendtal gouden munten (waarvan vier te ’s-Gravenhage, Koninklijk Penningkabinet) en enkele gouden sieraden.
LITT. A.Héron de Villefosse, Le trésor de Boscoreale (1899); H.G.Beyen, Die pompejanische Wanddekoration vom 2.-
4. Stil I (1938); P.Williams Lehmann, Roman wall-paintings from Boscoreale in the Metrop. Museum of Art (1953) ; H.Temporini (red.), Aufstieg und Niedergang der röm. Welt I (1973; met bibl.).
