v./m. (-gen), vaste brug waarvan de rijvloer gedragen wordt door een boogconstructie.
De boogconstructie oefent, ook bij uitsluitend verticale krachten op de vloer, horizontale krachten op de onderbouw uit en wel zodanig dat de beide steunpunten van elkaar af worden gedrukt. De rijvloer kan aan de boogligger worden opgehangen of met stijlen daarop rusten. De wegens de geringe constructiehoogte slappe rijvloer wordt dus gesteund door de boog. In de boog treden druk- en geen trekkrachten op, zodat de boogvorm m.n. geschikt is voor materialen die grote druk- en slechts geringe trekkrachten kunnen opnemen, zoals steen en gewapend beton.
