m. (-s) (ook: beting), (scheepvaart) gestel van twee palen of grote klamp om trossen of kettingen aan vast te maken; hout waarlangs de reep schuift op een pont.
Bij sluizen en havens moet gelegenheid bestaan tot het vastmeren van schepen, waartoe behalve meerpalen ook bolders dienen, die in de sluis- of kaaimuren zijn aangebracht. De bolder is meestal van gegoten ijzer en bestaat uit een dikke korte paal met voetplaat, die stevig aan het muurwerk wordt verankerd. De vorm is in de regel cilindrisch met aan de bovenzijde een dikkere bolvormige kop, of wel een verbreding, om het afglijden der touwen te beletten.
