o. (-men), de door H.W. Bode ontwikkelde grafische voorstelling van de overdrachtsfunctie van stabiele lineaire processen of systemen waarop sinusvormige ingangssignalen worden gedrukt.
Genoemde systemen geven (nadat een overgangsverschijnsel is uitgestorven) een sinusvormig uitgangssignaal. Het verband tussen uit(θu) en ingangssignaal (θi,) wordt gekarakteriseerd door de amplitudeverhouding (versterking) α (= θu/θi) en door het faseverschil Φ van beide signalen, α en Φ zijn een functie van de cirkelfrequentie ω van de opgedrukte sinus. In het bodediagram wordt nu log α en (meestal apart) Φ uitgezet tegen log ω (afb.). Zijn de factoren uit de overdrachtsfunctie bekend, dan kan de kromme door asymptoten benaderd worden, of omgekeerd. Deze diagrammen worden in de meet- en regeltechniek toegepast voor b.v. versterkers, regelaars, technische installaties (pneumatisch, hydraulisch, elektrisch, mechanisch). Ze zijn het meest geschikt voor serieschakelingen; voor parallelschakelingen zijn polaire en nyquistdiagrammen gemakkelijker.
LITT. H.W. Bode, NetWork analysis and feedback amplifier design (1945).
