Johann Caspar, Zwitsers rechtsgeleerde, *7.3.1808 Zürich, †21.10.1881 Karlsruhe. Bluntschli studeerde in Berlijn waar hij onder de invloed kwam van F.C. von Savigny.
In 1833 werd hij hoogleraar te Zürich.Door zijn politieke belangstelling werd hij fractieleider van de conservatieve partij in de Grote Raad, en sloot zich in 1843 aan bij de liberaal-conservatieve middenpartij. In 1848 werd hij hoogleraar te München en in 1861 te Heidelberg. Ook hier was hij politiek werkzaam blijkens de hervorming in liberale geest die de Eerste Kamer van Baden op zijn voorstel onderging.
Hij was een voorstander van de aansluiting van Baden bij de Noordduitse Bond en was de leider van de Badense nationaal-liberalen in het Duitse Tolparlement (zie Zollverein). Hij steunde Bismarck in zijn Kulturkampf en organiseerde de anti-jezuïetencampagne (1871). Werken: Staatsund Rechtsgeschichte der Stadt und Landschaft Zürich (2 dln. 1838-39), Psychologische Studien über Staat und Kirche (1844), Geschichte des schweizerischen Bundesrechtes (2 dln. 1849-52), Allgemeines Staatsrecht (2 dln. 1851-52, in de 5e dr. Lehre vom modernen Staat, 2 dln. 1875-76), Deutsches Staatswörterbuch (11 dln. 1857-71, met K. Brater), Das moderne Völkerrecht als Rechtsbuch dargestellt (1868, in 14 talen vert.), Deutsche Staatslehre für Gebildete (1874), Das Beuterecht im Krieg (1878), Denkwürdiges aus meinem Leben (postuum gepubliceerde autobiografie, 3 dln. 1884).
LITT. F. Meili, J.C. Bluntschli und seine Bedeutung für die moderne Rechtswissenschaft (1908); J. Vontobel, Die liberal-konservative organische Rechtsund Staatslehre J.C. Bluntschlis (diss. 1956).
